Wiki bekijken

Haarverlies en kaalheid zijn veelvoorkomende klachten, de prevalentie van alopecia androgenica loopt bij mannen min of meer parallel met de leeftijd: 30% bij 20-30-jarigen, 40% bij 30-40-jarigen enzovoort. Alopecia areata wordt gezien bij 1-3 per 1000 mensen per jaar. Komt evenveel voor bij mannen als bij vrouwen, op alle leeftijden en met een piek rond de jongvolwassen leeftijd. Androgene alopecia is een fysiologische vorm van alopecia van het behaarde hoofd bij mannen (soms ook bij vrouwen). Familiaire predispositie en androgene hormonen spelen een belangrijke rol in de pathogenese. Bij alopecia areata is de oorzaak onbekend. Er is een associatie met atopie, endocriene stoornissen en auto-immuunziekten. Bij een anageen effluvium is de mitoseactiviteit in de haarfollikels door diverse oorzaken (bijvoorbeeld röntgenstralen, cytostatica) beschadigd, waardoor binnen 1 tot 3 weken 80-90% van het haar uitvalt. Bij een telogeen effluvium (bijvoorbeeld na een koortsende ziekte, operatie of zwangerschap) is de noxe minder groot. Een groot aantal follikels beëindigt de anagene fase en komt min of meer gelijktijdig in de telogene staat, waardoor 2-6 maanden later diffuse haaruitval optreedt. Meestal betreft het minder dan 50% van het haar, zodat geen duidelijk zichtbare kaalheid ontstaat. (Bron: Pinkhof Geneeskundig woordenboek (Red. Jannes van Everdingen, Arnoud van den Eerenbeemt, 2012))