Zie verder ook deze pagina.
Hoe reageert de omgeving van Claire?
Veel mensen in haar omgeving zijn bang van de ziekte en nemen geen direct contact met haar op.
Man en kinderen van mevrouw Schoonenbrug.
Man van mevrouw van Harkel praat niet graag over moeilijke zaken.
Haar man kan niet goed praten over zijn gevoelens en vindt het moeilijk om hulp te accepteren. Zij ondervindt een gedragsverandering door haar medicatie wat de relatie verder onder druk zet.
Meneer en mevrouw Raaymakers praten vooral onderling.
De heer en mevrouw Raaymakers bespreken hun zorgen vooral met elkaar.
Meneer Tuinman vertelt het slechte nieuws direct aan zijn kinderen.
Dat het mis is wordt hem tijdens het onderzoek eigenlijk al duidelijk. Hij moet het slechte nieuws ook aan zijn vrouw en kinderen vertellen.
De schoonfamilie zijn bang ervan. Die houden het liever altijd een beetje van zich af. Heel veel mensen zijn bang van kanker. Die willen er niets van weten en dan verlamt het je. Ze zijn geslotener, haar man ook. Daar kunnen ze ook niets aan doen. Vragen: 'het gaat toch allemaal goed hè.' Mensen bellen elkaar onderling, maar niet naar haar. Dat vond ze erg stom, maar ze heeft het nu geaccepteerd. Het is wel bitter.
Praten over een ziekte als kanker helpt de patiënt om te gaan met de stress die de ziekte veroorzaakt. Maar wat als je merkt dat mensen er niet graag over willen horen of als je niet het gesprek plat wilt slaan met jouw problemen?
Tip voor Professional: Wees opmerkzaam ten aanzien van deze feiten, signaleer ze en benoem ze, zowel bij de patiënt als bij de naasten.
Tip voor Patiënt: Benoem het taboe en maak het daarmee bespreekbaar.