Voelde veel gerommel in haar buik. Ze ging naar de huisarts waar een echo genomen werd. Ze werd dezelfde dag nog gebeld door de huisarts. Dan weet je, dit is niet goed. Achteraf kun je zeggen: ja, ik was voor de diagnose wel veel moe. Ik leek wel een oud mens.
Na de operatie is voor haar de dag zelf het belangrijkste. Dat heeft ze nu nog veel sterker dan eerder. Ze leeft per dag. Elke ochtend visualiseert ze hoe het zal gaan. Je moet maar één ding per dag willen doen. Daar focust ze op. De rest komt die dag dan vanzelf. Ze houdt de regie waar het kan.
Ruim 5 jaar geleden begon ik me minder goed te voelen, ik had al heel lang veel pijn. Pijn onder mijn ribben en in mijn heup. Ik vond mezelf nog wel jong voor zulke klachten en ging naar mijn huisarts. Ik was ook erg moe. De huisarts liet mijn bloed onderzoeken op ontstekingsziekten en een algemene bloedcontrole. Ik had een heel laag ijzergehalte in mijn bloed, een hb van 3,5, ik was doodmoe en had veel pijn.
Meneer was tot vorige zomer nog aan het werk. Voor de tweede operatie is hij gestopt. Hij wil nu graag weer aan het werk, maar pas als hij zich weer wat beter voelt. Hij is nog erg moe van de chemo. Zijn gezondheid gaat nu voor. Meneer zag erg op tegen de chemobehandeling, vooral de tweede keer. Dit is hem erg meegevallen. Hij heeft nu nog erg weinig energie na de chemo. Heeft last van vermoeidheid en verminderde concentratie. Dit vindt hij eigenlijk veel te lang duren en soms is hij bang dat het niet meer goed komt.