Claire heeft de regie over haar genezing.
Claire vecht voor haar genezing. Ze is strijdbaar en houdt haar behandeling in eigen hand.
De huisarts van mevrouw Kahler stuurt haar niet meteen door naar een specialist.
Mevrouw van Harkel krijgt na diverse klachten te horen dat ze de ziekte van Kahler heeft.
Nou dan ben je bij de huisarts en dan gaan de handschoenen aan: gaat u maar even liggen voor een inwendig onderzoek. Vinger naar binnen, doet dit pijn, doet dat pijn, je kent het wel. Pijn? Nee echte pijn heb ik niet. De huisarts zei: nou ik voel niets bijzonders hoor, maar even aanzien. Toen zei ik: even aanzien, niets daarvan, ik ga hier niet weg voor ik een verwijskaart heb voor een specialist en een darmonderzoek. Ik dacht: die vinger van die arts kan wel eens te kort zijn. Het kan ook verderop niet goed zitten in die darm. En toen wist ik dat eigenlijk al, het zit niet goed.
Als iemand om wat voor reden dan ook het gevoel heeft dat er iets niet klopt, is dit altijd reden om naar de huisarts te stappen. Daarbij moet de patiënt zich niet laten afschepen. Hij of zij kent zijn lichaam als geen ander en als er reden tot ongerustheid is, dan moet daar actie op ondernomen worden. Huisartsen zijn generalisten en o.a. verantwoordelijk om onnodig doorverwijzen te voorkomen. Een lastige taak, zeker als het om heel specifieke en specialistische klachten gaat. In het geval van kanker is vroege diagnose essentieel om tot genezing te komen. Het is belangrijk dat een patiënt zijn zorgen uit en de klachten goed benoemt. Een patiënt mag goede zorg en zorgvuldigheid verwachten. verder onderzoek en verwijzing kan daar een onderdeel van zijn.
Tip voor Professional: Dient goed te luisteren naar de klachten en de symptomen van zijn patiënt te onderzoeken, zeker als de klachten aanhouden. Schuw daarbij het overleg met een collega niet en aarzel niet om tijdig te verwijzen. Bedenk daarbij dat ook zeldzame ziekten voorkomen of ziekten op ongebruikelijke leeftijden.