OLmK Casus Mevrouw van Harkel - situatie: De behandeling | |
---|---|
Samenvatting | De behandeling van de ziekte van Kahler is erg zwaar voor mevrouw van Harkel. |
Startdatum | 2016/01/02 |
Einddatum | 2016/01/03 |
Betreft | |
Overkoepelende context | Casus mevrouw van Harkel |
Situatieschets | |
---|---|
Situatietype | Persoonlijke zorg |
Gemeenschappelijke doelstelling | |
Sucessfactoren | |
Rijk plaatje | Dat ik kanker had en vroeger of later ook aan de ziekte van Kahler dood zal gaan, daar wilde ik niet aan denken, toen niet en nu ook niet. Ik was moe van alle onderzoeken en wilde niet aan de chemotherapie: kaal worden, kotsmisselijk en me nog zieker voelen dan ik al was. Die chemo daar word je ook doodziek van hoor, ik wel tenminste. Ik probeerde het maar voor me uit te schuiven, omdat ik eigenlijk ontkende wat ik had. Maar de ziekte was agressief en ik kreeg ontzettende pijn in mijn heup. Het was onhoudbaar en zelf morfinepillen hielpen niet tegen de pijn. Ik kon niet op mijn benen staan en strompelde een paar meter van bed naar toilet. Het bleek na een week dat de heup gebroken was. Deze is eerst geopereerd en daarna bestraald. Toen moest ik aan de chemotherapie. De kuren sloegen gelijk goed aan. Ik moest van alles ondergaan. Dit vond ik psychisch heel zwaar. Ik wilde niet, maar moest toch: chemotherapie, bestralen en stamceltransplantatie. Ze prikten me lek en ik zei nog dank je wel ook.
Samen met mijn man en moeder kwam ik de moeilijke tijd in de Daniel den Hoedkliniek door. Het was enorm spannend of de behandelingen aan zouden slaan en wat me te wachten stond. Er werd ons steeds stap voor stap verteld wat er ging gebeuren en wat de kansen waren. Mijn man en ik kregen samen ook psychologische begeleiding. |
Interventie | |
Interventieeffect |
Voorgaande situatie(s): Ziekte van Kahler
Volgende situatie(s): Aansterken na de behandeling
Wereldbeelden Geen wereldbeelden.
De View-Navigation (VN) pagina's.